นีล วัตส์ นักกอล์ฟมือสมัครเล่นชาวอังกฤษคือนักกอล์ฟมือสมัครเล่นของโลกในขณะนี้ เขาตีไป 12 เอซในช่วง 7 เดือนที่ผ่านมาแม้ว่าอัตราต่อรองของนักกอล์ฟมืออาชีพที่ตีโฮลอินวันจะสูงกว่าผู้เล่นทั่วไปของคุณอย่างมาก แต่พวกเขาก็ยังอาจทำตลอดอาชีพการงานโดยไม่ประสบความสำเร็จนั้นตามที่ National Hole-in-One Registry อัตราต่อรองของผู้เล่นทัวร์ที่ตีโฮลอินวันคือ 3,000 ต่อ 1 ในขณะที่ผู้เล่นทั่วไปอยู่ที่ 12,000 ต่อ 1
วัตต์ตีเอซครั้งแรกของเขาในเดือนมิถุนายน 2564
และอีก 11 คนจะมาในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้านักกอล์ฟชาวอังกฤษคนนี้ทำได้จริงในระหว่างการให้สัมภาษณ์กับสถานีโทรทัศน์ไอทีวีของอังกฤษในเดือนธันวาคม เมื่อเขาตีโฮลอินวันในขณะที่กล้องกำลังหมุนวัตต์จำได้ว่าได้รับกล่องลูกบอลโดยเฉพาะจากร้าน Pro Shop ของ Tracy Park – สนามกอล์ฟที่เขาประสบความสำเร็จ – สำหรับการสัมภาษณ์เขาตีลูกแรก 10 ลูกก่อนการสัมภาษณ์ จากนั้นจึงถูกขอให้ตีลูกที่เหลือเพื่อดูภาพเพิ่มเติม
“และผมทำมันได้บนลูกกอล์ฟเบอร์ 15 ฉันได้โฮลอินวัน” วัตต์บอกกับCNN Sport “แต่ฉันไม่คิดว่าเขาจะตั้งกล้องพูดตามตรง
“เพราะฉันหันไปหาเขาแล้วพูดว่า: ‘ใกล้แล้ว เพราะนั่นเหมือนกับที่ฉันเคยเจอในหลุมนั้นมาก่อน’
“และเมื่อเราไปถึงที่นั่น ตากล้องก็ไปที่หลุม เขาพูดว่า: ‘มีอันหนึ่งอยู่ในรู’ และเราทุกคนพูดว่า: ‘อย่าโง่’ และเขาพูดว่า: ‘ไม่ ฉันไม่ได้ล้อเล่น มีลูกบอลอยู่ในหลุม’ และเป็นหนึ่งในสิ่งที่พวกเขาให้เราจากร้านค้ามืออาชีพ
“มันยอดเยี่ยมมาก และโชคดีที่เขาได้ถ่ายทำมัน เขามีกล้องอยู่บนกรีนในตอนนั้น ดังนั้นมันจึงแสดงให้เห็นว่าลูกกำลังเข้าไปเช่นกัน”วัตต์เหวี่ยงไม้กอล์ฟของเขาในระหว่างรอบ
วัตต์เหวี่ยงไม้กอล์ฟของเขาในระหว่างรอบ
ทอม เรน/SWNS
เริ่มวิ่ง
วัตส์เล่นกอล์ฟมากว่า 35 ปี เริ่มต้นตั้งแต่อายุ 5 ขวบ เมื่อพ่อของเขาโยนลูกบอลมาให้เขาและเขาจะตีมัน
เมื่อวัตต์อายุแปดขวบ เขาเข้าร่วมทีมจูเนียร์ของ Tracy Park Golf Club และใช้เวลากับทีมจูเนียร์ในระดับเคาน์ตีด้วย
แต่ไม่มีอะไรสามารถเตรียมตัวให้พร้อมสำหรับสตรีคที่ร้อนแรงตั้งแต่เดือนมิถุนายน
วัตต์จำโฮลอินวันครั้งแรกของเขาได้อย่างชัดเจน ซึ่งเกิดขึ้นที่หลุมที่ 12 ของสนามครอมเวลล์ที่เทรซี่ พาร์ค
“ผมเห็นบอลเข้าไปจริงๆ มันน่ารักมากๆ มันเป็นการตีกลับสองครั้งและจริง ๆ แล้วเพิ่งกลิ้งลงไปในหลุม” วัตต์กล่าว
“นั่นเป็นคนแรก และฉันก็รู้สึกดีกับสิ่งนั้น เห็นได้ชัดว่ามีโฮล-อิน-วันเป็นครั้งแรก ฉันคิดว่าเพื่อนร่วมทีมที่ฉันเล่นด้วยตอนนั้นตื่นเต้นมากกว่าที่เป็นอยู่ พูดตามตรงนะ”
ครั้งที่สองของเขามาในสองสัปดาห์ต่อมาระหว่างการแข่งขันชิงแชมป์ของสโมสรในรอบกับเจ้าของสโมสร Tracy Park
เมื่อเขาเอ๊กโฮล-อิน-วันอีกสองสามครั้งเท่านั้นที่วัตส์เริ่มคิดถึงการวิ่งที่ไม่ธรรมดาของเขาจริงๆ
“ฉันชอบ: ‘โอ้พระเจ้า ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าสิ่งนี้กำลังเกิดขึ้นในขณะนี้’ เพราะคุณสามารถเล่นได้ทั้งชีวิตโดยไม่ต้องมีโฮลอินวัน และในหกเดือน ทุกอย่างก็จบลงแบบหัวเสียกับทุกสิ่ง” เขากล่าว
“เหมือนทุกครั้งที่ฉันออกไปข้างนอก ฉันรู้สึกมั่นใจว่าฉันจะได้อีกครั้ง เพราะนั่นคือสิ่งที่ทำให้ฉันรู้สึกในตอนนั้น”
